The importance of a good agent

Henry Ian Cusick: ψιλό- εώς πολύ αδιάφορος ηθοποιός ο οποίος όμως κατάφερε να παίξει αυτή τη σαιζόν τόσο στο Lost όσο και στο 24, για ελάχιστα επεισόδια αλλά σε ρόλους κλειδιά. Άντε και στο Desperate Housewives soon!

Το 24 εξακολουθεί να παραμένει εκνευριστικό as ever με το γνωστό συνδυασμό: kieffer-μαγκιά, αμερικ(λ)ανιά και terrorist-attack-on-AMERICAN-SOIL-my ass φιλιστρίνι αλλά οφείλω να ομολογήσω πως αυτός ο κύκλος είναι πολύ "πριζάτος" (ωραία ελληνικά, δεν μπορεις να πεις!), σαφώς ανώτερος του προηγουμένου. Τα τελευταία δε επεισόδια (12-14) πάνε από ανατροπή σε ανατροπή. Ο Nick D πολύ σωστά έχει παρατηρήσει πως στη μέση κάθε κύκλου, κατά το 12ο επεισόδο there is a peak, όπου γίνεται ένας ψιλοχαμός. Έτσι και τώρα λοιπόν, προδοσίες αποκαλύπτονται, παλιά πρόσωπα επανεμφανίζονται, γνωρίζουμε καινούριους πρωταγωνιστές-ερωτηματικά και ξεπαστρεύεται το μισό καστ (this is hardly a spoiler now, is it?)

Το αστείο είναι ότι κάποιοι παλιοί, αγαπημένοι ηθοποιοί (βλ. Julian Sands. Πού είχε χαθεί καλέ αυτό το παιδί;) εμφανίζονται σε θέση 25ου guest star αναγκάζοντας αγαπημένους φίλους (βλ. τον καλό μου Β. της Winona) να ετοιμάζονται να τα σκάσουν για να αποκτήσουν το dvd της σειράς αν και χρόνια δηλώνουν ορκισμένοι εχθροί της. God has humour, δεν μπορείς να πεις!
Μαζί με το βλαμμένο την Kim, κάνει εμφάνιση και ένας άλλος, δε θα έλεγα ακριβώς αγαπημένος, αλλά συμπαθής ηθοποιός με τον οποίο ήμουν ερωτευμένη για λίγο καιρό στο δημοτικό, ο C.Thomas Howell (Soul Μan, αυτή την ταινία παίζει να την έχω δει και 20 φορές στα late 80s!) ο οποίος έχει τα μαύρα του τα χάλια… Και δεν εννοώ ότι πήρε χαπάκια μαυρίσματος για να μπει στο CTU. Ασ΄τα πολύ στεναχωρήθηκα!

I love to hate 24.