Ρώτησαν τον Τολστόι να συνοψίσει την Άννα Καρένινα (θέλει δυο ν;) και είπε: είναι η ιστορία μιας γυναίκας που ερωτεύεται έναν ανάξιο. Ο Λέων με κάλυψε. (Μακριά από τραίνα!!!!)
Άφησα τα τελευταία μπουμπούκια ανθισμένα στον κήπο και καβάλησα ένα δυνατό άτι για το φετινό σκωτζέζικο κυνήγι...κάπου εκεί άλογο και αναβάτη τους παραμόνευε μια παγίδα. Άστραψε φως και γνώρισε ο νιός τον εαυτό του που θα λεγε σε ελεύθερη διασκευή ο Σολωμός γιατί βαριέμαι να ψάχνω το πρωτότυπο του Πόρφυρα. Τώρα που σε βρήκα, Candy, οπως κατάλαβες μπορώ να ξαναζήσω το δράμα μου και κόκκινα τριαντάφυλλα σου προσφέρω...@@@@@@@@@@@@ ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ
Σαν παιδιά ομολογουμένως διαπιστώνω μας διαμόρφωσε μια πολύ σπάνια αισθητική ενός αλλοπρόσαλλου καταιγισμού των πάντων... Δεν μπορεί, νιώθω μέσα μου οτί κάτι θα δώσει. Έστω και στα blog υπάρχει μια λεγόμενη ποιητικότητα του ατόμου που επιβεβαιώνω και τριαντάφυλλα σε ηλεκτρονικούς κήπους ανθίζουν.
13 Comments:
μα σχεδόν πάντα, όμως!
αχ αχχ...
;-)
μας παρεξηγήσατε...
Ή έτσι ισχυρίζεται κανείς εκ των υστέρων προκειμένου να καλύψει τα ξεσκέπαστα.
;)
Ρώτησαν τον Τολστόι να συνοψίσει την Άννα Καρένινα (θέλει δυο ν;) και είπε: είναι η ιστορία μιας γυναίκας που ερωτεύεται έναν ανάξιο. Ο Λέων με κάλυψε. (Μακριά από τραίνα!!!!)
Mipos eide kaneis to boukali me to krasi ? To psaxnoa po xtes vradi..
Ε, ρε πέραση τα τσιτάτα. Καλημέρα σε όλους.
@πολύβιο, ιφιμέδεια: όου, γιες!
@mind: εσύ με καταλαβαίνεις πάντα.
@akoimetos: η Άννα; ναι, καλέ με δύο ν! τι σας μάθαιναν εκεί στην Κάντζα; :-PP Όσο για τα άλλα, σιγά τα αίματα
@doctor: Στην ανακύκλωση μικρή μου. ΑΔΕΙΟ!
Υπάρχεις λοιπόν, Candy?
:-)
(i wonder myself...)
Άφησα τα τελευταία μπουμπούκια ανθισμένα στον κήπο και καβάλησα ένα δυνατό άτι για το φετινό σκωτζέζικο κυνήγι...κάπου εκεί άλογο και αναβάτη τους παραμόνευε μια παγίδα. Άστραψε φως και γνώρισε ο νιός τον εαυτό του που θα λεγε σε ελεύθερη διασκευή ο Σολωμός γιατί βαριέμαι να ψάχνω το πρωτότυπο του Πόρφυρα. Τώρα που σε βρήκα, Candy, οπως κατάλαβες μπορώ να ξαναζήσω το δράμα μου και κόκκινα τριαντάφυλλα σου προσφέρω...@@@@@@@@@@@@
ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ
Anthony, όχιιιιιιιιιιιι!!!!
(όλα μαυρίζουν γύρω μου, το background μία μεγάλη δίνη και λιποθυμώ... - μπορώ να ξαναζήσω το δράμα μου κι εγώ, n'est-ce pas?)
:-))))
Σαν παιδιά ομολογουμένως διαπιστώνω μας διαμόρφωσε μια πολύ σπάνια αισθητική ενός αλλοπρόσαλλου καταιγισμού των πάντων... Δεν μπορεί, νιώθω μέσα μου οτί κάτι θα δώσει. Έστω και στα blog υπάρχει μια λεγόμενη ποιητικότητα του ατόμου που επιβεβαιώνω και τριαντάφυλλα σε ηλεκτρονικούς κήπους ανθίζουν.
"νιώθω μέσα μου οτί κάτι θα δώσει"
something's gotta give?
(ανατροπή της ποιητικότητας...)
:-)
αυτό με τους ηλεκτρονικούς κήπους μου άρεσε
Post a Comment
<< Home