Cinq

Την πρόσκληση την έλαβα από τη vita moderna. Θα ήθελα κι εγώ να κάνω κάτι χαριτωμένο à la Thas, με μουσικές και ταινίες αλλά για κάποιο λόγο, όταν έρχεται η ώρα για λίστες, μουσικές ή άλλες, είμαι αισχρή. Το μυαλό μου αδειάζει και κάνει τον Rob και τα top 5 του από το High Fidelity του Hornby τον αγαπημένο μου ήρωα.

Οπότε, αναγκαστικά, ναρκισσιστικό παραλήρημα ακολουθεί:

1. Στην εφηβεία υπέγραφα παντού, ακόμα και στις σχολικές εκθέσεις, με ολόκληρο το όνομά μου και από κάτω Διανοούμενος – Σκηνοθέτης (υπογραμμισμένο). Είναι να απορεί κανείς πως ένα παιδί με την αίσθηση του μέτρου όπως (νομίζω ότι ήμουν) εγώ δεν έβλεπε πόσο ψωνισμένο και χαζό ήταν αυτό. Όταν πέρασα στη φιλοσοφική αποφάσισα να μεταθέσω τη σκηνοθεσία για αργότερα και μάλλον το είχα διατυμπανίσει παντού γιατί όταν, πρόσφατα και μετά από πολλά χρόνια που δεν είχαμε ειδωθεί, συνάντησα έναν παλιό φίλο του αδερφού μου, ήταν το πρώτο πράγμα που με ρώτησε. Τι έκανα με την σκηνοθεσία. Αισθάνθηκα πως μίλαγε για κάποιον άλλο.
2. Ο Νικόλας, ο NickD του παρόντος ιστολογίου, είναι ο παλαιότερος και καλύτερος φίλος μου στο Λονδίνο. Τον ξέρω από το καλοκαίρι του 1996 και αφού δε σκοτωθήκαμε πέρυσι τέτοια εποχή, δε νομίζω ότι υπάρχει κίνδυνος να πάψουμε να είμαστε φίλοι. Δεδομένου ότι τα περισσότερα χρόνια από αυτά ήμασταν μαζί, η φιλία μας συχνά παρεξηγείται από κάποιους που δε δείχνουν να καταλαβαίνουν. Τα 2 χρόνια που συγκατοικήσαμε βλέπαμε κατά μέσο όρο μία ταινία την ημέρα. Αυτός συνεχίζει στον ίδιο ρυθμό, εγώ όχι και για αυτό, ζηλεύω. Το καλύτερο πράγμα στη σχέση μας είναι η επικοινωνία. Το χειρότερο για μένα ότι μου έχει κολλήσει κάποιες από τις προλήψεις του και για αυτόν ότι τον ζαλίζω για το παραμικρό. Επίσης μου τη σπάει που όταν οδηγεί ψιλοβλέπεις τον χάρο. Και που αργεί ενίοτε στα ραντεβού. Καλά, θα σταματήσω εδώ :-)
3. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου βρίσκω τρομακτική την ιδέα του χρόνου που περνά. Και η κατάσταση χειροτερεύει.
   
4. Δύο χρόνια πριν γεννηθώ οι γονείς μου έφτασαν πολύ κοντά στο να υιοθετήσουν ένα κοριτσάκι. Τελικά υπαναχώρησαν και η μητέρα μου, επηρεασμένη από αυτή την εμπειρία, έμεινε έγκυος σε μένα ενάντια στις προτροπές των γιατρών και τη θέληση του πατέρα μου (and look what she got!) Αυτή την ιστορία την ήξερα από μικρή και για κάποιο λόγο με έκανε να νιώθω πολύ τυχερή και επίσης πολύ περίεργη για τη ζωή του άλλου κοριτσιού. Στα 20κάτι μου τη γνώρισα από κοντά. Ήταν μία κούκλα. Δεν την ξαναείδα έκτοτε. Οι γονείς μου μαθαίνουν νέα της που και που.
5. Διάβαζα μπλογκς περίπου 1 ½ χρόνο προτού αποφασίσω «να ανοίξω» ένα και αυτό μετά από παρότρυνση τον Νικόλα γιατί είμαι εξαιρετικά αναβλητική. Πάνω στην απόφαση της στιγμής διάλεξα το πιο ηλίθιο nickname από καταβολή … μπλογκς. Δεν υπάρχει περίπτωση να το προφέρει κανείς σωστά. ΠΟΤΕ. Γμτ.

Θα μου άρεσε να δω τις λίστες των

Alberich (ο οποίος το έχει πάλι κατεβάσει… χμ, πως τον ειδοποιεί κανείς;;;;)

Rakasha, του γνωστού διδύμου

M.Hulot,

Mourga και του

Dystropoppygus… who is back! (φτου με προλάβανε! – καλά… τότε ρίχνω κι εγώ την μπάλα στην κενή περιοχή… καλά το είπα το ποδοσφαιρικό;;;)