Memory Like An Elephant
Περπατώντας αργά το απόγευμα στην Pall Mall συνάντησα αυτό:
για λίγα δέκατα του δευτερολέπτου το μυαλό μου πήγε σε τρομοκρατικό χτύπημα (το συνειδητοποίησα αρκετά αργότερα και αφού ήμουν στο λεωφορείο.. τι σου είναι το υποσυνείδητο...) αλλά υπήρχε μία περίεργη ησυχία, οπότε πλησίασα...
Κάτι που έμοιαζε με τεράστια time capsule είχε καρφωθεί στο δρόμο, ανασηκώνοντας την άσφαλτο ενώ καπνοί ανάβλυζαν από τον κρατήρα. Πιτσιρίκια αποσβολωμένα μένουν να κοιτούν. Οι μεγάλοι σαν καλοί τουρίστες στην ίδια μας την πόλη κοιτάμε μέσα απο την LCD οθόνη:
Παραδίπλα μία ντάνα με αντίτυπα τετρασέλιδης παλαιού στυλ εφημερίδας με το όνομα The Jules Verne παραθέτει απόσπασμα από The Sultan's Elephant του ιδίου. Τι ωραία που γράφει ο άτιμος! (δε μας έφταναν δηλαδή όλα τα υπόλοιπα βιβλία άντε να ξαναδιαβάζουμε και Ιούλιο Βερν! Ήμαρτον δηλαδή!) Το εξώφυλλο έχει αυτή την όμορφη ζωγραφιά:
Κοιτώντας στο Google συνειδητοποιώ πως η κάψουλα είναι στην πραγματικότητα διαστημόπλοιο και το όλο happening αποτελεί μέρος μεγαλύτερου θεατρικού δρώμενου από το γαλλικό Royal de Luxe. Ξεκίνησε σήμερα και θα κρατήσει μέχρι την Κυριακή οπότε εάν δείτε κανέναν ελέφαντα να κυκλοφορεί κατά St James Park μεριά μην ανησυχήσετε! Περισσότερες πληροφορίες εδώ και εδώ και άλλη φορά να διαβάζω την εφημερίδα και το Time Out πιο προσεκτικά!
σύμφωνα με την ιστορία ο Σουλτάνος θέλει να φτιάξει μία χρονομηχανή για να βρει το κορίτσι που στοιχειώνει τα όνειρά του. Την κατασκευή του την αναλαμβάνει ένας μηχανικός. Παρακάτω ένα θαυμάσιο απόσπασμα, αφιέρωμα σε όλους τους engineer φίλους:
The scientists had no faith in this plan and handed the problem over to an engineer nobody had ever heard of. He, lacking a certain rational perspective, jumped at this unexpected opportunity of adding his name to the roll of legendary scientific geniuses.
His attempts to convert giraffes and monkeys into machines over a number of years proved disappointing. Not that his regime of mechanisation harmed the animals, but he could not induce them to cooperate with the treatment. Besides, their powers of memory were too limited, they could not concentrate for long enough to go back in Time. Only an elephant would be able to do that.
για λίγα δέκατα του δευτερολέπτου το μυαλό μου πήγε σε τρομοκρατικό χτύπημα (το συνειδητοποίησα αρκετά αργότερα και αφού ήμουν στο λεωφορείο.. τι σου είναι το υποσυνείδητο...) αλλά υπήρχε μία περίεργη ησυχία, οπότε πλησίασα...
Κάτι που έμοιαζε με τεράστια time capsule είχε καρφωθεί στο δρόμο, ανασηκώνοντας την άσφαλτο ενώ καπνοί ανάβλυζαν από τον κρατήρα. Πιτσιρίκια αποσβολωμένα μένουν να κοιτούν. Οι μεγάλοι σαν καλοί τουρίστες στην ίδια μας την πόλη κοιτάμε μέσα απο την LCD οθόνη:
Παραδίπλα μία ντάνα με αντίτυπα τετρασέλιδης παλαιού στυλ εφημερίδας με το όνομα The Jules Verne παραθέτει απόσπασμα από The Sultan's Elephant του ιδίου. Τι ωραία που γράφει ο άτιμος! (δε μας έφταναν δηλαδή όλα τα υπόλοιπα βιβλία άντε να ξαναδιαβάζουμε και Ιούλιο Βερν! Ήμαρτον δηλαδή!) Το εξώφυλλο έχει αυτή την όμορφη ζωγραφιά:
κινεζάκια γιατί στην ιστορία ο ελεφάντας ταξιδεύει στο χώρο και τον χρόνο και φτάνει στην Canton (Guangzhou αν δεν απατώμαι)
Κοιτώντας στο Google συνειδητοποιώ πως η κάψουλα είναι στην πραγματικότητα διαστημόπλοιο και το όλο happening αποτελεί μέρος μεγαλύτερου θεατρικού δρώμενου από το γαλλικό Royal de Luxe. Ξεκίνησε σήμερα και θα κρατήσει μέχρι την Κυριακή οπότε εάν δείτε κανέναν ελέφαντα να κυκλοφορεί κατά St James Park μεριά μην ανησυχήσετε! Περισσότερες πληροφορίες εδώ και εδώ και άλλη φορά να διαβάζω την εφημερίδα και το Time Out πιο προσεκτικά!
σύμφωνα με την ιστορία ο Σουλτάνος θέλει να φτιάξει μία χρονομηχανή για να βρει το κορίτσι που στοιχειώνει τα όνειρά του. Την κατασκευή του την αναλαμβάνει ένας μηχανικός. Παρακάτω ένα θαυμάσιο απόσπασμα, αφιέρωμα σε όλους τους engineer φίλους:
The scientists had no faith in this plan and handed the problem over to an engineer nobody had ever heard of. He, lacking a certain rational perspective, jumped at this unexpected opportunity of adding his name to the roll of legendary scientific geniuses.
His attempts to convert giraffes and monkeys into machines over a number of years proved disappointing. Not that his regime of mechanisation harmed the animals, but he could not induce them to cooperate with the treatment. Besides, their powers of memory were too limited, they could not concentrate for long enough to go back in Time. Only an elephant would be able to do that.
6 Comments:
ρε συ τί καταπληκτικό!!
πώς το κάνανε αυτό το εφε?? με μοκέτες και τετοια??
Θεοί!! Άμα ήμουν δήμαρχος θα έσπερνα διάφορα τέτοια στην πολη για ΠΑΝΤΑ!!
δε φαίνεται στη φώτο αλλά η άσφαλτος είναι σκαμμένη κανονικά...! είναι πολύ ψαρωτικό!!!
τέλειο... τέλειο... τέλειο!
(ο άλλος ο αρχιτεμπέλαρος θα γράψει ποτέ τίποτα; είναι απαράδεκτο αυτό το πράγμα, είναι εκμετάλεσυη αθρώπου από άθρωπο να γράφεις μονίμως μόνο εσύ...)
μπε μπεεε μπεεε
τι τέλειο! και τι ωραία στην Pall Mall :)
@mpe: πες τα, πες τα, κότσαρε εκεί έναν Gael και νομίζει ότι ξεμπέρδεψε! και χρωστάει και την ετήσια συνδρομή στο μπλογκ, και δεν έχει φτιάξει ούτε το τεμπλέιτ, ούτε το μπάννερ! ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ, Θα βρω άλλον κοτριμπυτέρ!
@11: όντως! Καλώς ήρθες!
Καλό ΣΚ σε όλους!
Ο ελέφας iz cool αλλά θέλω να δω πως 8α ξαναστρώσουνε tar στην Pall Mall...
Post a Comment
<< Home