un sentimiento triste que se baila
Πίσω, πρώτα βήματα έξω από το μετρό. Μάλλινες ζακέτες, μία υποψία δροσιάς που θα φέρει βροχή, μυρωδιά από celery soup, άνθρωποι που σου χαμογελούν όταν κατά τύχη συναντώνται οι ματιές σας. Επιτέλους ησυχία που σου επιτρέπει να ακούσεις τις σκέψεις σου. Οι πρώτες λίγο αγχώδεις: το σπίτι, τα λεφτά, τι χρωστάω; Πιο κάτω, ο κοντός κύριος της καθαριότητας αρχίζει τη μεγάλη μάχη του φθινοπώρου: σκουπίζει επιμελώς τα πρώτα κίτρινα φύλλα.Αισθάνομαι το δάκρυ να θέλει να πέσει κορόμηλο. Το βράδυ κοιμάμαι από τις 10 μέχρι τις 9 το επόμενο πρωί.
posted by Xilaren at 23:13
8 Comments:
kalos mas irthes kouklitsa
[to kalokairi edo perase sa prothalamos xeimona... wasn't too bad though]
αυτό σου έλειπε να παραπονεθείς! ;)
καλώς σας βρήκα, μαύρη μαυρίλα has lifted. τώρα ψάχνουμε σπίτι, διέξοδο από τη δουλειά και τα λοιπά κλασσικά εικονογραφημένα.
θα σε δούμε;
kalo mina...
kouragio!!
xxx
Ε, ας πέσει το δάκρυ αφού θέλει!
Καλό φθινόπωρο
Siempre tiene que terminarse una cosa para que empiece otra mejor. El otoño también tiene su encanto.
Φιλιά
:-)
να είστε καλά, παιδιά!
hola, n. cuidate!
μια υποψία φθινοπώρου την θέλησα κι εγώ....καλό μήνα,καλό φθινόπωρο...
:-)
καλό μήνα
Post a Comment
<< Home