浅草 NW1

My favourite Japanese restaurant








χθες το βράδυ κάναμε πράκτις αυτά τα εκσυγχρονιστικά που μάθαμε στου κυρίου Κουκουζέλη (a.k.a youtube guru)

E-mail to a friend

Nov 27, 2006 4:05 PM
	subject			po no ke fa los

(aka gkrinia)

8a sou grapsw ena haiku gia ta modern urban frustrations... i isws oxi.

gyrisa to sabbato kai den exw ksekourastei kai poly. tin kyriaki tin efaga ti misi ka8arizontas to bordele pou eixe afisei i sygkatoikos mou prin paei madriti. an kai imoun cool kai de 8ymwsa, skeftomoun pws i zwi den prepei na spatalietai se sfouggaria kai CIF lemoni... na mou peis, ti na poun kai oi manades mas, giagiades mas kok. swsto.
tin ypoloipi mera tin perasa skalizontas to laptop, ir8e o nikolas kai kataferame na periswsoume ton skliro, kaname kai ena backup pou gemise 7 dvd, all my music and pix are safe, thank god. kai thank nicholas pou i ypomoni tou kai i me8odikotita tou 8a tou ka8arisoun to bad karma tou kai isws telika na paei ston paradeiso. meta apo 3 wres pou paleue me maxairakia en idei katsabidiou mou eftiakse kai to kinito pou edw kai 10 meres sbinei opote tou kav*****ei kai mou exei spasei ta neura. i lysi itan akrws epistimoniki, tou ebale ena mikro kommati xartopetsetas konta stin mpataria na min kounietai. Gamw tin sony ericsson mesa, prepei kapou na brw tin elliniki apodeiksi, to exw molis 7 mines, den ginetai, prepei na mou to ftiaksoun... pou na einai arages? meta arxisame na koitame gia laptop sto plaisio kai sta agglika sites, egw ligoureuomai ena omorfo kai laxtaristo macbook alla i monopwliaki apple me ta mi diversified programmata tis ton pairnei kai xrewnei alla ant'allwn. gia alli mia fora 8a kanw tin anagki filotimia, 8a eimai to kalo koritsi pou 8a kanei oikonomia 300 lires kai 8a parw to dell kai oxi to mac pou pragmatika oneireuomai. ai sixtir diladi.
hm, ti alla?

simera douleia. painfully slow, exw tosa na kanw kai egw 8elw mono blogging kai flickr alla xwris laptop, toumpeki. to kalo (?) einai pws 8a pame 8eatro to brady, to eisitirio pou ekana dwro sto nikola. bariemai ksana mana O'Neill, alla paizei o kevin spacey opote ws kaloi cultural consumers 8a to kanoume ki auto gargara. aurio prepei na ginw pali ligo to koritsi lastixo gia na ta prolabw ola, erxetai i sofia tin tetarti kai prepei na eimai free apo douleies. xlwmo.
kai mesa se ola mou efyge to takouni apo tis omorfes mou gobes prwi prwi ka8odon gia ti douleia, les na itan symboliko? mallon tis matiasa i mallon o ellinaras tsagkaris ekane straba ti douleia tou opote tis piga kai ston tsagkari tis charlotte street, 7 lires xrewsi gia papoutsia 25 lirwn, to magazi legotan 5th avenue, Est. 1936, mou ta tylikse se mia wraia xartini sakoula les kai agorasa baguette! ti na to kaneis?... egw akoma ksypoliti niw8w.

i synaulia x8es omorfi kai poly sygkinitiki. Sigoura o,ti pio texnika artio exw dei/akousei pote. an kai ligo sad na eisai o pio neos se ena pli8os atomwn otan exeis papsei na eisai o pio neos stis parees sou edw kai kairo. pare kai mia photo pou sou xrwstw, tis ypoloipes sto blog.

and some twenty five years later

a poor video clip for GM's new song by yours truly. Place is Oxford Circus.

For Y. (of course, the ultimate GM fan), sage, N. and all those who managed not to laugh once told I had tickets for tonight's gig at Earls Court


UPDATE 27/11/06

absolutely flawless...

We will never have Paris

Poppies

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή το Λονδίνο γεμίζει με ψεύτικες παπαρούνες. Από την πρώτη στιγμή ο λόγος ύπαρξής τους με έκανε να νιώσω αποστροφή. Μετά από τόσο καιρό όμως, δεν μπορώ να μη νιώθω ζεστασιά όταν τις βλέπω. Είναι κάτι γνώριμο, σημάδι ότι άλλος ένας χρόνος περνά σε αυτή την πολή που άλλοτε ειναι και άλλοτε όχι δική μου.

Προχτές, ένιωσα λίγη ντροπή για τον κυνισμό αυτής της αποστροφής όταν συνάντησα τη γιαγιά του ισογείου στην είσοδο και αντίκρυσα την παπαρούνα και στο δικό της πέτο. Είναι Εσθονή, 87 χρονών, πολύ γλυκιά και ήρεμη. Στην πρόσφατη πλημμύρα έπαθε τη μεγαλύτερη ζημιά και έδειξε τη μεγαλύτερη στωικότητα. Τι να σου κάνει βέβαια μία πλημμύρα αν έχεις βγει ζωντανή από στρατόπεδο συγκέντρωσης; Γιατί κάπως έτσι βρέθηκε στο Λονδίνο: όντας η μόνη που επέζησε από την οικογένεια της, πέρασε λίγο καιρό στη Γερμανία και μετά ήρθε με κάποιο πρόγραμμα των Συμμάχων στη Βρετανία να εργαστεί. Λίγο πριν λήξει η διετής άδεια παραμονής της γνωρίστηκε με έναν Άγγλο, τον μετέπειτα άντρα της, με τον οποίον έζησαν μαζί περίπου 50 χρόνια στο ίδιο κτίριο που μένω τώρα κι εγώ. Για αυτήν τα poppies έχουν μία άλλη σημασία. Μία εντελώς διαφορετική άποψη του ίδιου πράγματος.

Prepare to believe!!!

The world's first Creationist museum - dedicated to the idea that the creation of the world, as told in Genesis, is factually correct - will soon open.

The Creation Museum - motto: "Prepare to Believe!" - will be the first institution in the world whose contents, with the exception of a few turtles swimming in an artificial pond, are entirely fake.

"The Bible is the only thing that gives you the full picture"

"Other religions don't have that, and, as for scientists, so much of what they believe is pretty fuzzy about life and its origins ..."

Theological scholars may have noticed that there are, in fact, no dinosaurs mentioned in the Bible - and here lies the Creationists' first problem. Since there are undoubtedly dinosaur bones and since, according to the Creationists, the world is only 6,000 years old - a calculation devised by the 17th-century Bishop Ussher, counting back through the Bible to the Creation, a formula more or less accepted by the museum - dinosaurs must be shoehorned in somewhere, along with the Babylonians, Egyptians and the other ancient civilisations. As for the Grand Canyon - no problem: that was, of course, created in a few months by Noah's Flood.

"There are no such things. Humans are basically as you see them today. Those skeletons they've found, what's the word? ... they could have been deformed, diseased or something. I've seen people like that running round the streets of New York."

the whole article can be found here
Click here for a virtual walk-through of the museum.

May the creator be with you!

Scoop

Η συζήτηση εκτυλίσσεται στο πλοίο που πηγαίνει τους πεθαμένους στον άλλο κόσμο. Πρωταγωνιστής: Αμερικάνος που πήγε από αυτοκινητιστικό δυστύχημα ενώ οδηγούσε στην Αγγλία.

- How did you get here?

-Me?
I couldn't get used to driving on the goddamn wrong side of the street.
I was driving up to the country.
In the USA I would have been a hero. I would have saved her. But here, you know...
That's the one drawback with living in London.
Granted, the theatre here is much better. There are many good Indian restaurants, but....

...κοινοτυπίες.


(η φωτογραφία εξαιρετικά αφιερωμένη βεβαίως βεβαίως σε μία ψυχή που όπου να'ναι μας επισκέπτεται)

Jesus' age no more

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

εκεί που μας χρωστούσαν...

παρακολουθώ τον John Snow στο Channel 4 να παίρνει συνέντευξη από τον Ken Adelman, τον συγγραφέα των πιο πύρηνων άρθρων στην Washington Post* υπέρ της εισβολής στο Ιράκ το 2002-3, πρώην βοηθό του Donald Rumsfeld και πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στον ΟΗΕ σχετικά με την προβληματική πολιτική των ΗΠΑ στο Ιράκ, τις ευθύνες του Rumsfeld, την αλλαγή στρατηγικής απο democracy strategy σε stability strategy (ό,τι κι αν σημαίνει στην πράξη αυτό) κλπ κλπ.

Αφού μας είπε πως υποστηρίζει ακόμα την απόφαση για τον πόλεμο, πρόσθεσε πως η παρούσα κατάσταση breaks his heart (σιγά, χαλάρωσε) και πως ένα από τα προβλήματα ήταν βέβαια... οι Βρετανοί. Βέπετε, ούτε λίγο, ούτε πολύ είπε σε έναν εμβρόντητο Snow πως οι Βρετανοί είναι πολύ ευγενικοί, ενα καλό χαρακτηριστικό γενικά αλλά όχι στην προκειμένη περίπτωση. Εκεί στις αρχές του 2004 που άρχισαν τα λάθη (;) θα έπρεπει να είχαν κόψει τις ευγένειες και να είχαν βάλει χέρι στους Αμερικάνους.(;;;;) Υπονοώντας βέβαια πως αυτοί τότε θα φρονίμευαν. Από τον Snow περίμενα να ανταπαντήσει κάτι έξυπνο, να τον στριμώξει όπως συνηθίζει στις συνεντεύξεις του, εκείνος όμως ψέλλισε Don't you think you want to have it both ways? Μάλλον δεν είχε προλάβει να μαζέψει το σαγόνι του από το πάτωμα...



* Έγραφε πχ το 2002: Measured by any cost-benefit analysis, such an operation [invading Iraq] would constitute the greatest victory in America's war on terrorism.

In London and Athens in the past few weeks (38-43)

Friday, outside Tate Modern

CLOUD PARKING


Friday, inside Tate Modern's Giftshop

CELEBRITY SPOTTING
Why on earth would you take a picture of Tracey Emin?


Thursday, off Goodge street

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΦΙΛΟΖΩΟΣ ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ!
αυτή τη φορά έχασε μία...


Thursday, off Goodge Street

ΠΑΠΑΓΑΤΑ; ή μήπως ΠΑΠΑΓΑΛΑΤΑ;
ακούει στο όνομα Reginald και αμοιβή σε όποιον τη βρει!


Saturday, off Stoke Newington High Street

ΜΕΓΑΛΑ ΛΟΓΙΑ
flushed down the toilet


Saturday, off Stoke Newington High Street

GLASNOST
Αντικατάστησε στρατούς με βιομηχανίες σε χώρα της προτίμησής σου
for £16 retail price


Tuesday, Oxford Street

JESUS ACTION FIGURE (DELUXE)
feeds 5000 with five loaves & two fish! turns water into wine!
special feature: (healing) hands glowing in the dark!


ε, και στην Αθήνα μας μία από τα ίδια...



Σάββατο, Βασ. Σοφίας

ΖΗΤΩΩωωω!


Δευτέρα, Βασ. Σοφίας

ΚΑΙ ΞΑΝΑ:
Ζήτωωωω


Τρίτη, Αστυδάμαντος

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
για Αθήνα με τζάμι, τηλ. στο 7777774. Ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων...


και τα ωραία


ξημέρωμα Κυριακής, Βασ. Σοφίας

ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ


Σάββατο, ωφ Σπ. Μερκούρη

ΜΠΟΥΓΑΔΑ


Κυριακή, Συγγρού

ΦΑΙ


Κυριακή, Πλατεία Συντάγματος

ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ


Πέμπτη, Ευφρονίου

ΒΟΛΤΕΣ ΜΕ ΤΟ ΑΜΑΞΙ

Kim Il Blair

Among other hilarious stuff, this is how they refer to Tony Blair at Have I Got News For You 's 2nd episode. I don't watch much TV but I don't mind paying TV license if it is for shows like this.

Danger

from In pictures: the Saddam verdict and reaction

I want to tell you a story

We grow older, but we do not change. We become more sophisticated, but at bottom we continue to resemble our young selves, eager to listen to the next story and the next, and the next. For years, in every country of the Western world, article after article has been published bemoaning the fact that fewer and fewer people are reading books, that we have entered what some have called the 'post-literate age'. That may well be true, but at the same time, this has not diminished the universal craving for stories.

Novels are not the only source, after all. Films and television and even comic books are churning out vast quantities of fictional narratives and the public continues to swallow them up with great passion. That is because human beings need stories. They need them almost as desperately as they need food and however the stories might be presented - whether on a printed page or on a television screen - it would be impossible to imagine life without them.

Still, when it comes to the state of the novel, to the future of the novel, I feel rather optimistic. Numbers don't count where books are concerned, for there is only one reader, each and every time only one reader. That explains the particular power of the novel and why, in my opinion, it will never die as a form. Every novel is an equal collaboration between the writer and the reader and it is the only place in the world where two strangers can meet on terms of absolute intimacy.

I have spent my life in conversations with people I have never seen, with people I will never know and I hope to continue until the day I stop breathing.

It's the only job I've ever wanted.

excerpt of Paul Auster's acceptance speech for the Prince of Asturias Prize for Letters, Spain's premier literary honour, which he received last month. The rest is rather banal and boring but you can find it here. Of course for this kind of ceremonies, what more could you expect?

Προπόνηση

για τη συναυλία απόψε

au début de novembre

Mâle si tendre
au début de novembre
devint sourd aux avances de l'amour
mais quel mal me prit
de m'éprendre de lui ?

click στους παραπάνω στίχους για ένα τραγουδάκι της Camille, της μουσικής μονομανίας αυτού του μπλογκ για το μήνα που πέρασε.