• Ou Ming
  • Wednesday, January 31, 2007

    κομίζοντας γλαύκας...

    Από τον αγαπητό κο. Κουκουζέλη
    (το κο. μου φαίνεται κουτό, διάολε, αλλά έλα που φυτρώνει μόνο του)
    και αυτό το ποστ
    έμαθα τον Πετεφρή
    και παρακολουθώντας αυτά και τα άλλα
    γεμίζει το μέσα μου ζεστασιά για κάτι τόσο ωραίο

    Tuesday, January 30, 2007

    Αυτοκριτική (F.R.O)

    Ναι, παιδί της φωτιάς, το μέλλον είναι πρώτα μια εσωτερική και μετά μια εξωτερική κατάσταση. Όσο όμως εσύ δέχεσαι τον καταναγκασμό της επανάληψης, μην αναρωτιέσαι γιατί το γυναικείο μελάνι αργεί να στεγνώσει.[;;;] Απελευθερώσου τώρα από τα μολυσμένα αισθήματα και κατέβα γρήγορα από το καράβι της Greenpeace· δεν είναι γλυκέ μου το love boat – για όνομα πια, πώς μπερδεύεις έτσι τις βαρκούλες; Πράγματι υπάρχει πολύ «λάντζα» στον κόσμο, όμως δεν είσαι αυτός που θα την κάνει. Σταμάτα τώρα αμέσως να ασχολείσαι με τα σκουπίδια των άλλων και κοίτα να βάλεις κανένα πλυντήριο στα δικά σου άπλυτα. Η εμμονή που έχεις με τη συμπαντική τραγωδία προκαλεί στους [άλλους] πλήξη, και η απίστευτη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου φέρνει στους άλλους νευρικό γέλιο. Ίσως πρέπει να το αποδώσουμε όλο αυτό στο [άτιμο το timing], που, ενώ σε κάνει να νιώθεις ότι έχεις βάλει ολοκαίνουργιες μπαταρίες, o [ψυχαναγκασμός σου] σε αναγκάζει να τις βάλεις ανάποδα. Θετικό αρνητικό – όλα ανάποδα. Το αποτέλεσμα; Ενώ δηλώνεις μια ανάλαφρη πεταλούδα, σκας κάτω σαν βαρύ καρπούζι, και λερώνεις τόσο ανάρμοστα το παρκέ που κανείς στο τέλος δε σε λυπάται. Με δυο λέξεις, το κ-ο-ύ-ρ-α-σ-ε-ς (πάλι).





    Τόσα λεφτά σε υπεραστικά και ψυχαναλυτές χαμένα. Απλώς, διαβάζεις το ζώδιο σου, συμπληρώνεις τα [κενά] και καθάρισες…

    Friday, January 26, 2007

    129...

    ...είναι η απάντηση στην ερώτηση πόσους βουλευτές έχει το Σκωτσέζικο κοινοβούλιο.
    192 αυτή που έδωσα εγώ στον Μαρκ που με ρώταγε στο τηλέφωνο.

    Ο Μαρκ είναι ένας Αυστραλός φίλος που το Σάββατο δίνει εξετάσεις για να πάρει την Βρετανική υπηκοότητα. Είναι εξαιρετικά ειρωνικό πως από όλους τους φίλους, επίσης ξένους σε αυτή τη χώρα, είναι ο Μαρκ που κάνει αυτό το τεστ. Βλέπεις τα τελευταία 4 χρόνια που γνωριζόμαστε δεν έχουμε περάσει λεπτό μαζί όπου δεν παραπονιέται για τους Άγγλους, για το ένα και το άλλο, για τη ζωή εδώ και για το πόσο του λείπει η Ταιβάν και το Σίδνευ.
    Σήμερα εντυπωσιάστηκε που έπεσα τόσο κοντά (ε;). Δεν έδειχνε να συνειδητοποιεί πως η μόνη περίπτωση να έπιανε ως σωστή η απαντησή μου θα ήταν αν έδινα με τους δυσλεξικούς...
    Δεν τον φοβάμαι όμως. Θα το καταφέρει. Άλλωστε η αμέσως επόμενη ερώτηση του τεστ ήταν : When is Christmas day?

    Πριν το κλείσουμε τον ρώτησα την ακριβή ονομασία του τεστ: "Is it the British Citizenship test?"
    M: "No, it's called the Life in the UK test."
    xil: "Well, you do know the answer to this question, don't you?"
    M: "yes. CRAP!"




    UPDATE

    πέρασαν. και οι δύο.

    Επιπλέον,

    ενδιαφέρουσες πληροφορίες:

    - there were no questions abt Europe in the test :-)
    - το όλο πακέτο στοιχίζει γύρω στις 400 λίρες.

    σχόλια:

    "unfortunately, they didn't tell us the score so we cannot know how british we are"
    "at the ceremony God save the Queen will be heard but we won't have to sing it" :-P

    ενώ (δε θα μπορούσε να λείπει η απαραίτητη σύγκριση) :

    "Η αντίστοιχη τελετή στην Αυστραλία έχει απαγγελίες και sing-alongs, σου δίνουν δώρο ένα gum tree και ο δήμαρχος παραθέτει bbq προς τιμήν σου..."




    Wednesday, January 24, 2007

    και σήμερα ξημέρωσε έτσι




    UPDATE: και άλλη μία και μετά δουλειά :-P



    Monday, January 22, 2007

    Cliché but true…


    Cindy Sherman



    the road to hell is paved with good intentions...




    Sunday, January 21, 2007

    Always one foot on the ground

    Σήμερα έμαθα αυτό το τραγούδι. Η μέρα μου δεν πήγε και τόσο χαμένη λοιπόν...



    Regina Spektor, Fidelity
    (good lyrics, nice voice.για το βίντεο δεν είμαι τόσο σίγουρη. το τέλος του όμως αξίζει)

    Friday, January 19, 2007

    Weekend quizz: Pick the Odd One Out


    photo by Gabba Gabba Hey! whose great pics you can see here

    Friday, January 12, 2007

    χαζό παιδί




    Πες μου πού πηγαίνεις μόνος
    Μοιάζει με χαρά ο πόνος

    Σα γεράκι μές τα πάρτυ
    ψάχνεις για αγάπη

    Τώρα απο μακριά
    νιώθεις ότι ήσουν τόσο κοντά

    Κι ήταν τόσο απλό
    όλο το σκοτάδι μέσα σε ένα λεπτό
    να χυθεί ξανά
    όπως η μπογιά στο μικρό κουτί

    Τι χαζό παιδί...

    Thursday, January 11, 2007

    Back turned



    When will I know that I really can't go
    To the well once more - time to decide on
    Well it's killing me, when will I really see, all that I need to look inside
    Come to believe that I better not leave before I get my chance to ride
    Well it's killing me, what do I really need - all that I need to look inside

    The more I see the less I know
    The more I like to let it go
    People need the cover of another perfect wonder where it's so white as snow
    Finally divided by a word so undecided and there's nowhere to go.

    Wednesday, January 10, 2007

    να ήταν θε' μου ψέμμα, να' ταν πρωταπριλιά

    και αυτό ένα σαχλό αστείο του BBC:

    Morrissey in talks for Eurovision



    you have killed me....

    Tuesday, January 09, 2007

    cabeza amarilla



    Stink Fish from the streets of Bogota







    γιατρέ μου, έχω πορωθει με το flickr. τι θα απογίνω;

    Sunday, January 07, 2007

    αρχή νέας χρονιάς (πρήκουελ)





    Τις πρώτες 13 ώρες του νέου χρόνου, μέχρι που πήγα για ύπνο δηλαδή, μου είχε κολλήσει στο μυαλό αυτό το τραγούδι. Ό,τι κι αν ακούγαμε, ό,τι κι αν χορεύαμε, το μυαλό μου δονείτο σε αυτό τον ρυθμό:





    Επιστρέφοντας κουρασμένη σπίτι την Πρωτοχρονιά το μεσημέρι σκεφτόμουν πως, δεν μπορεί, το γεγονός ότι μου κόλλησε αυτό το κομμάτι την πρώτη μέρα του χρόνου δεν μπορεί παρά να ήταν συμβολικό (ναι, ξέρω, βλακείες). Κι αυτό γιατί κατά σύμπτωση(;), όλες οι συζητήσεις με τους φίλους τον τελευταίο καιρό περιστρέφονται γύρω από τα βασικά εμπόδια that stand in the way of control: Νο. 1. γονείς (άλλοι επιζητώντας την αποδοχή που θα τους ελευθερώσει, άλλοι να απαλλαγούν από εκβιαστικές τύψεις, άλλοι απλώς να τους ξεφορτωθούν), Νο. 2. εραστές και ερωμένες, που ενώ στην αρχή ήρθαν για να μείνουν τώρα μας χορεύουν στο ταψί. Έπειτα (ανα)δουλειές κι αφραγκίες. Τα γνωστά επαγγελματικά. Ευτυχώς το τελευταίο όχι για όλους.

    Είπαμε όχι new year resolutions, ούτε ευχές για το 007 αλλά ας πούμε πως φέτος «θα στείλουμε» μια και καλή ό,τι στέκει στη μέση. Εγώ θα το κάνω. Μάλλον.




    (αλήθεια, γιατί οι στίχοι του κομματιού δεν υπάρχουν πουθενά στο ιντερνέτι;)

    Thursday, January 04, 2007

    αρχή νέας χρονιάς

    Γύρισα Λονδίνο χτες. Έφτασα σπίτι αργά το βράδυ. Διαπίστωσα πως δεν έχουμε χαρτί υγείας. Έχουμε όμως δύο αντίτυπα του νέου βιβλίου του Τα(τα)τσόπουλου. Χμ.... λες;










    (καλή χρονιά σε όλους :-)