αυτά δε μας τα είχατε πει

"μπα, απλώς το φαντάζεσαι" έλεγε μία φωνή στο μισοκοιμισμένο μου εαυτό.

Κάποιες ώρες αργότερα ξύπνησα. Άρχισαν τα τηλέφωνα από την Αθήνα αν είμαι καλά από το σεισμό. Αυτό που όλες τις καταστροφές στην Αλβιώνα τις μαθαίνεις πρώτα μέσω Ελλάδας (τη 2η βομβιστική επιθέση το 2005 πχ από τη μάνα μου, το ίδιο με τις πλυμμήρες κοκ) ποιός θα μου το εξηγήσει; Είναι τα τρομολάγνα ελληνικά ΜΜΕ; Τελοσπάντων, το ίδιο και σήμερα, τι στιγμή που ο αδερφός μου άρθρωσε τη λέξη 'σεισμό' θυμήθηκα το απαλό λίκνισμα και την αυθυποβολή το προηγούμενο βράδυ. Το συνειδητό δεν το είχε καταγράψει.

Δεν έγινε και τίποτα, έχουμε περάσει και πιο δύσκολα αλλά το σοκ της απομυθοποίησης ήταν μεγάλο. Μέχρι τώρα ζούσα με την ψευδαίσθηση πως στο κωλόνησο δεν κάνει σεισμούς. Και πάλι καλά, έλεγα, γιατί έτσι αρχαία που είναι τα σπίτια (το δικό μας μόλις του 1900, του Ν κλίνει επισήμως προς τα δεξιά, κλείνει και η πόρτα πιο εύκολα έτσι) δε θα μείνει τίποτα όρθιο. Εδώ στο πάρτυ μου, 40 άτομα χόρευαν και παρολίγο να βρεθούμε στο αποκάτω διαμέρισμα, φαντάσου να γίνει κανένα 6,2 Ρίχτερ.

ωραία, λαμπρά και φτου γαμώτο

σκηνή υπνοδωματίου πριν και μετά το σεισμό :Ρ

στο φυσικό

Είναι πολύ περίεργο: κάθε φορά που σκέφτομαι την κοπέλα από το σκάνδαλο του Ζαχόπουλου, την Τσέκου, το μυαλό που πάντα σταματά στα μαλλιά της. Δε μου είναι συμπαθής ή αντιπαθής, τη λυπάμαι μάλλον λίγο, αναρωτιέμαι πόσο κοντόφθαλμος μπορεί να είναι κάποιος, πώς μπορεί να εμπλακεί σε κάτι τέτοιο χωρίς να του περάσει από το μυαλό ότι θα έχει κακά ξεμπερδέματα, πόσο μπορεί να γίνει εμμονή σε έναν μορφωμένο (sic) άνθρωπο η μονιμότητα στο δημόσιο, πώς κυρίως μπορεί να έχει σχέση με κάποιον τόσο γλοιώδη εμφανισιακά κλπ κλπ κλπ αλλά πάντα η τελευταία εικόνα στον ειρμό μου είναι τα μαλλιά της. Είναι πλάτη και ανεβαίνει κάποια σκαλιά (της εισαγγελίας;), κάποιοι τη συνοδεύουν, δε βλέπεις πια το μωσαϊκό του προσώπου της αλλά μαλλί μέχρι τους ώμους, σκούρο καροτί με ξανθιές ανταύγειες, ένα χρώμα που ανήκει στο προσωπικό μου τοπ 5 με τα χειρότερα χρώματα μαλλιών. Όταν πολλοί γνωστοί εκφράζουν τη γνώμη πως είναι ξεφτίλα να έχει μείνει 2 μήνες φυλακή ενώ τόσοι εγκληματίες αλωνίζουν ελεύθεροι, εγώ αυτομάτως σκέφτομαι πως 2 μήνες χωρίς κομμωτήριο αυτό το μαλλί πρέπει να έχει γίνει σκατά.

Πόσο παράξενο: ένα από τα πρώτα πράγματα που έχεις να κάνεις μόλις αποφυλακιστείς να είναι η επίσκεψη στον colourist σου…

take two

μέχρι να μας πάρουν με τις τομάτες. Αλλά το ζήτησε ο δυστροπόπ στο σχόλιο του (βλ. προηγούμενο ποστ) και είμαι αρκούντως ψώνιο οπότε:

Nowadays education itself is changing so that creative thought does not decline with the inculcation of mental disciplines, which are now not taught as ends but simply as means to other ends. Unfortunately, the chief result of the change so far seems to be the reluctance of children to study science, but eventually science itself will become a complete study.
Weiniger has more serious charges though:

A woman cannot grasp that one must act from principle; as she has no continuity she does not experience the necessity for logical support of her mental processes ... she may be regarded as 'logically insane.'

Germaine Greer, The Female Eunuch, 1970, p.123


Με ανησυχεί το γεγονός αλλά πάλι έκδοση του '70 που πιάνει σκόνη στο γραφείο μου μερικούς μήνες τώρα. Η Greer μια κούκλα στο οπισθόφυλλο, ακόμα αμφιταλαντεύομαι αν τη συμπαθώ ή όχι

p.123

Pferdehuf said, 'I'll stamp-date the coded radiogram from Berlin, so if any question comes up later on, we can show exactly when we received it'. 'Thank you', Reiss said. The people in Berlin were past masters at transferring responsibility and he was weary of being stuck.


p.123 of Philip Dick's The Man in the High Castle, Penguin 1965. (ρίξτε μια ματιά στα εξώφυλλα)

πρόσκληση από την Ιφιμέδεια

6η, 7η και 8η περίοδο της σελ. 123 του πρώτου βιβλίου που θα πιάσετε τυχαία στα χέρια σας.

ποτέ δεν ξέρω αν πρέπει να συνεχίσω τη σκυτάλη. Αυτή τη φορά θα 'θελα να τη δώσω στον Silent Stelios που το έχει κάνει ήδη, οπότε αντ' αυτού στον Passenger, στον Sraosha, στον Thas, στην Sunbeam και στον Mersault.

flaming pearl

For some time now and after a loooooot of effort I have stopped comparing, experiences or anything else in my life. It feels liberating. However, when I took another photo of the Chinese dragon and its flaming pearl again this year, I had a flashback: a cold, miserable, crowded afternoon, a suffocating need for love among people who didn't know where they stood. Worst of all: me not knowing what I want from my life. It is relief that now everything might not seem 100% clearer but it is much calmer. No broccoli soup. Comparing against better judgement, this Chinese New Year, I felt happy.

Στάχτη και burberry

Μπαγιάτικο ποστ νο 1, της Ιφιμέδειας

Κάθομαι στην έξοδο Α15 του Heathrow και περιμένω να επιβιβαστώ. Για πρώτη φορά δεν έχω κανένα βιβλίο, κανένα περιοδικό, βαριέμαι να βγάλω το λάπτοπ, καθισμένη ανάμεσα σε 2 ελληνίδες που τραγανίζουν τα πατατάκια τους, η μία διαβάζοντας, η άλλη κοιτώντας τα CK αρωματάκια που πήρε, χαζεύω τους έλληνες γύρω μου. Κοιτώντας μόνο μπροστά μου μετρώ 8 burberry κασκόλ. Οχτώ. Όσοι δε φορούν έχουν κάτι άλλο: μία τσάντα Louis Vuitton, κάτι Gucci, μία ζώνη, ένα accessory. Η συντριπτική πλειοψηφία. Ως επί το πλείστον φοιτητές. Σε κάτι τέτοιες χριστουγεννιάτικες πτήσεις, αν είσαι μόνος, είσαι καταδικασμένος να κρυφακούσεις τις πιο μπανάλ συζητήσεις: ο μουντός καιρός, το απαράδεκτο φαϊ, ο ινδός συγκάτοικος στην εστία, κλπ, κλπ. Αν είσαι λίγο πιο άτυχος: το elysée, το arizona, το lounge. Θα περίμενα να κάνω πια shut down αυτόματα αλλά με ενοχλούν όσο ποτέ, με τον καιρό διακρίνω πως ο μισελληνισμός μου αυξάνεται. Είναι μισελληνισμός; Δεν ξέρω, δε νιώθω καν μίσος ή θυμό, αντιθέτως μια βαθιά θλίψη με μία υποψία ενοχής για την αφ’ υψηλού διάθεση μου. Η συζήτηση από πίσω μου αυτή τη φορά είναι διαφορετική. Έλληνας καθηγητής συναντά παλιούς του φοιτητές από το Surrey που τώρα κάνουν διδακτορικό. Σε 2’ έχει αρχίσει να θάβει το πανεπιστήμιο που σπουδάζουν, στο οποίο ο ίδιος δουλεύει ακόμα αλλά απ’ όπου να ‘ναι φεύγει. Δε με εκνευρίζει ο αντιεπαγγελματισμός αυτού που κάνει αλλά το ότι κολλάει 3 'νταξ' ανά πρόταση: "έχουν τόσα προγράμματα, νταξ; και τι κάνουν; το έχουν κάνει επιχείρηση, νταξ; νταξ είπαμε αλλά όχι κι έτσι". Στη συνέχεια βγάζει έναν δεκάρικο για το πώς το διδακτορικό έχει καταντήσει επιχείρηση στο Surrey. Κανείς από τους φοιτητές δεν τολμά να του πει πως το ίδιο ισχύει σε όλη τη Βρετανία και πως ίσως για αυτό να έχει και ο ίδιος δουλειά. Γυρνώ και τον κοιτώ λοξά, από το λαιμό του κρέμεται ένα burberry.

Δύο μέρες αργότερα στην Ερμού, 8 μοντέρνοι Άη Βασίληδες μετακινούνται τρεχάτοι από την Καπνικαρέα προς τη Μητροπόλεως. Την επομένη πάλι από την Ερμού προς την Καραγιώργη Σερβίας. Είναι μαύροι και οι σάκοι τους μπόγοι από άσπρα σεντόνια, έχει πέσει σύρμα, η εθνική οικονομία διασώζεται μέσω της πάταξής τους. Μπροστά στου Χυτήρογλου ξαναραδιάζουν την πραμάτεια τους, βρίσκεις το burberry κασκόλ σου, την τσάντα και τη ζώνη.

nothing to do with me

The man: How could i tell them about an unknown island if I don't even know where it is
The clealing woman: But you're sure it exists
As sure as I am that the sea is dark
Right now, seen from up here, with the water the color of jade and the sky ablaze, it doesn't seem at all dark to me
That's just an illusion, sometimes islands seem to float above the surface of the water but it's not true
How do you think you'll manage if you haven't got a crew
I don't know yet
We could live here, and I could get work cleaning the boats that come into port, and you,
And I
You must have some skill, a craft, a profession, as they call it nowadays
I have, did have, will have if necessary, but I want to find the unknown island, I want to find out who I am when I'm there on that island
Don't you know
If you don't step outside yourself, you'll never discover who you are
The king's philosopher, when he had nothing to do, would come and sit beside me and watch me darning the pages' socks, and sometimes he would start philosophizing, he used to say that each man is an island, but since that had nothing to do with me, being a woman, I paid no attention to him, what do you think
That you have to leave the island in order to see the island, that we can't see oursleves unless we become free of ourselves
Unless we escape from ourselves, you mean
No, that's not the same thing.

The blaze in the sky was dying down, the waters grew suddenly purple, now not even the cleaning woman could doubt that the sea is dark, at least at certain times of the day. The man said

Let's leave the philosophizing to the king's philosopher, that's what they pay him for after all and let's eat.

J. Saramago, pps 31-32

αγόρι τρελό

για πλάκα έψαξα τον Τσίπρα στο facebook (δε φταίω εγώ, χάζεψα από τον πολύ Bruno Latour).

Αντ' αυτού βρήκα αυτό το γκρουπ

αχ, αλέξη...

Διακόπτουμε το μουσικό μας διάλειμμα...

για λίγη ακόμα μουσική.

Τρεις με τέσσερεις φορές το χρόνο θα πάω εσκεμμένα σε συναυλίες μουσικών που αγνοώ. Είτε τους άκουσα κάποια άσχετη στιγμή στο lastfm, είτε στο ράδιο, είτε στο σπίτι κάποιου. Το πιθανότερο είναι κάποιος φίλος που έχει ένα έξτρα εισιτήριο ή απλώς θέλει παρέα να σηκώσει το τηλέφωνο και να με πάρει, με έχουν μάθει πια. Ίσως να κατεβάσω κάποιο cd τους νωρίτερα, ίσως όχι, ίσως να κάνω ένα μικρό online φροντιστήριο τη μέρα της συναυλίας. Μπορεί το παραπάνω να ακούγεται σαν συνταγή για σίγουρη αποτυχία, όμως εμένα μου έχει επιφυλάξει τις μεγαλύτερες εκπλήξεις. Δεν ξέρω αν οφείλεται στην απουσία κάθε προσδοκίας, πάντως μεγάλοι μουσικοί έρωτες, κολλήματα μηνών ξεκίνησαν έτσι.

Κάπως έτσι έγινε και με τους Pale Fountains και την πρόσκληση του Κ. Από τα Χριστούγεννα τα είχαμε συμφωνήσει. Ένας λόγος παραπάνω να ντρέπομαι που πήγα στο Shepherds Bush Empire χωρίς να ξέρω πως έγραψαν το παρακάτω καταπληκτικό τραγούδι περίπου όταν εγώ πήγαινα νηπιαγωγείο και όχι το 1998, χρονολογία κυκλοφορίας του best of τους, που μου έστειλε ο Κ και εγώ πήρα για τον κανονικό τους, μοναδικό δίσκο.

the pale fountains - longshot for your love - 02 - (there's always) something on my mind.mp3

Μετά από μία πολύ όμορφη, γεμάτη παραφωνίες βραδιά, όπου θυμήθηκα πως όσα χρόνια κι αν μένω στην Αγγλία, όταν βρίσκομαι σε μια αίθουσα γεμάτη Liverpudlians, που έχουν πιει και μία μπύρα παραπάνω, θα ψάχνω πάντα για υπότιτλους, ευχαρίστησα τον Κ. Μου απάντησε:

eisai tixeri pou eides to deftero kalitero group tou kosmou :)

δεν τόλμησα να ρωτήσω ποιο είναι το πρώτο.